Archief voor categorie: Nieuws

Zuster Celine, een van de leden van het Provinciaal Bestuur, beschrijft wat loslaten voor haar betekent en wat het brengt.  

Ieder leven staat in het teken van loslaten. Dat begint al direct na de geboorte en gaat door totdat we het leven zelf loslaten, of het leven ons. In de tussentijd is loslaten ook steeds aan de orde. Dat het zo’n levensthema is, betekent niet dat het eenvoudig is. Integendeel: loslaten is moeilijk – of liever gezegd – het kost ons moeite. Dat is zo op persoonlijk vlak als het bijvoorbeeld gaat om het verlies van leeftijdsgenoten en verlies van gezondheid. Ook gaat het op voor ons religieuze leven. Als zusters hebben we heel wat moeten loslaten. We hadden misschien andere verwachtingen over gemeenschap, over bidden, over ons samenzijn als Zusters van Liefde. Wellicht hadden we gedachten over God en geloof die we hebben moeten herzien, waarin we iets hebben moeten loslaten.

Loslaten maakt vrij

We associëren loslaten vaak met die eerste emotie van ‘niet fijn of zelfs pijn’. Ook het ‘moeten’ in het loslaten kan pijnlijk zijn. We lijden aan de gedachte dat het leven ons dwingt om los te laten. Dat het zich als het ware buiten onszelf afspeelt. Toch kan loslaten ook veel moois brengen. Denk daarbij aan vrijheid, zelfstandigheid en regie over ons eigen leven. En aan de waarde en betekenis van overgave. In de overgave komt een nieuwe weg open te liggen, van liefde, ontspanning en verbondenheid. Loslaten kan dan bevrijdend werken: je laat de spanning in je lichaam en geest los. Je maakt je vrij.

Vrijheid en moed

In de loop der jaren heb ik van medezusters uitspraken gehoord die me op het spoor zetten van loslaten en overgave. Meer dan eens heeft dat grote indruk op me gemaakt. Ik noem er een paar: ‘Het is goed zo’, ‘Ik accepteer het’, ‘Het is zoals het is en ik kan er vrede mee hebben’, ‘Ik stop de weerstand in mijn hoofd en accepteer de werkelijkheid’, ‘Ik erken dat ik hier geen invloed meer op heb’.

Ieder van ons komt op een punt in haar leven waarop we iets of iemand los moeten laten. Omdat het leven zelf dit vraagt of omdat we anders niet verder kunnen gaan. Loslaten is voor mij een leerschool geworden om niet te blijven hangen in het verleden en om positief de toekomst tegemoet te kunnen zien. Loslaten is voor mij meebewegen met wat het leven van je vraagt en daarop durven te vertrouwen. Vanuit deze gedachten wens ik u de vrijheid en de moed toe om los te laten.

In deze eerste maand van het nieuwe jaar, schrijft zuster Mariëtte Kinker – een van de Provinciaal Bestuursleden – het blog. Met de hoopvolle woorden “dat we voor elkaar een zegen zijn” en een inspirerende tekst over hoe waardevol vriendschap is. 

 

2020 – een gloednieuw jaar voor ons allen. Ieder mens beleeft die overgang van het oude naar het nieuwe jaar op haar eigen manier, afhankelijk van wat het afgelopen jaar je  heeft gebracht. Woorden als vreugde, verdriet, dankbaarheid, angst, verbondenheid, onzekerheid en medeleven zijn vast wel woorden, die we allemaal herkennen. Voor ons allen was 2019 een jaar met veel onzekerheid en onrust door de vele verhuizingen en de  overlast van de bouwwerkzaamheden. Maar het was ook een bijzonder jaar, waarin na een lange voorbereiding de nieuwe gebouwen in gebruik zijn genomen en zijn gezegend door Pastor Theo Te Wierick. Mede namens Zr. Marie-Thérèse en Zr. Celine wens ik u allen een gezegend, liefdevol en kleurrijk  2020 toe. Tijdens de Nieuwjaarsbijeenkomst in de tuinkamer op 6 januari  sprak ik ook deze wens uit met deze toevoeging: “Mogen we dit nieuwe jaar voor elkaar een zegen zijn, bij alles wat we te doen hebben en alles wat we gaan meemaken.” Natuurlijk gaan we weer van alles beleven in ons persoonlijk leven en in onze gemeenschap.  De komende weken zullen we er getuigen van zijn dat onze vertrouwde entree met receptie en de hele centrumbouw worden afgebroken. We zullen het horen en we zullen het zien met een gevoel van weemoed, pijn en misschien wel een traan. Ons zo vertrouwde gebouw is verdwenen.  Dat gaan we samen meemaken in het begin van dit nieuwe jaar. Ook dan kunnen we voor elkaar een zegen zijn. En dit jaar is ook ons Provinciaal Kapitteljaar, een Congregationeel  gebeuren, dat we samen gaan voorbereiden. Laten we er samen een hoopvol, waardevol en sprankelend jaar van maken.

zuster Mariëtte Kinker

Een tekst ter illustratie:

Hoe waardevol de vrienden, vriendinnen en medezusters, die je trouw blijven.

Hoe waardevol de mensen met wie je stil kunt zijn.

Hoe waardevol de naasten, de medewerkers op wie je kan bouwen.

Ze bewaren je, ze houden je overeind ze houden je gaande.

Hoe waardevol de steun uit soms onverwachte hoek.

Als zoveel wankelt, als zoveel onzeker is, als zoveel je vermoeit.

Hoe waardevol de mensen die doen wat ze zeggen.

Ze behoeden je als je de weg gaat die gegaan moet worden.

In 2006 overleed schrijver Gerard Reve. Hij woonde aan de Nieuwe Markt in Weert. Rotaryclub-Weert – die dat jaar 40 jaar bestond – heeft hem met een gedenksteen geëerd, naar een idee van rotarian Bart Maes van communicatiebureau Art-is. Een gedenksteen met een gedicht over andere inwoners van Weert: de Zusters van Liefde, die nauw verbonden waren aan het ziekenhuis aldaar.

De Nieuwe Markt is heringericht en werd op vrijdag 13 december weer in gebruik genomen. Met meer bomen dan voorheen. En ook de gedenksteen -op de foto nog vol inveegzand- is terug, inclusief gedicht:

ROEPING (voor de Zusters van Liefde, te Weert)

 

Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar

verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,

en eten voert,

zal nooit haar naam vermeld zien.

Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij

vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,

ziet ’s avonds reeds zijn smoel op de tee vee.

Toch goed dat er een God is.

(1973)

Gerard Reve

uit ‘Verzamelde Gedichten’

Uitgeverij L.J. Veen Amsterdam / Antwerpen

Veel kinderen uit arme gezinnen in Tilburg hebben geen bed om in te slapen. Een nood die niet zou mogen bestaan. Maar dat dit wel degelijk de realiteit is, vertelde Marja Wittenbols (bekend van de stichting Leergeld) enige tijd geleden. Ook in een rijk land als Nederland bestaat armoede: te weinig geld om de huur en energie te betalen, veel schulden, niet voldoende gezond eten en geen bed om in te slapen.

“T Elftal tegen Armoede”-Tilburg maakte zich hier zorgen over en vond serviceclub Lions Regte Heide bereid hen met de aanschaf van bedden, matrassen en beddengoed te helpen. Met behulp van welzijnsorganisatie ContourdeTwern en de inzet van vele vrijwilligers zijn de bedden geplaatst. Toen bleek dat er nog meer bedden nodig waren, hebben de Fraters van Tilburg geholpen. En ook de Zusters van Liefde steunen dit beddeninitiatief. Een bed om in te slapen voor ieder kind in Tilburg; dat is het doel. Voor deze kinderen is er iets wezenlijks veranderd: ze kunnen lekker slapen en gaan daardoor uitgerust naar school. Ze durven vriendjes uit te nodigen, omdat ze zich niet meer schamen voor hun kamertje waar voorheen alleen een matras lag. En de ouders? Die zijn dankbaar. Het besef dat hun nood gezien en deels opgelost is, is een grote troost.