Op weg naar het licht

We zijn de Advent in gegaan. Dat betekent dat we naar het licht toe gaan leven. Het licht verwijst natuurlijk naar het kantelpunt van de donkere dagen. In de derde week van Advent beginnen de dagen te lengen. Na Kerst, als het nieuwe jaar is begonnen, merk je dat vaak pas. Aan de zon, die net wat warmer lijkt te stralen. Je stapt naar buiten met je jas goed dicht, maar dan voel je ineens dat die knopen wel open kunnen, omdat het anders echt te warm is.

Totdat het zover is, leven we toe naar het licht. Het licht van het kind dat we met Kerst verwelkomen, ieder jaar opnieuw. Het verhaal van de komst van dit kind is vol licht. Het licht dat de herders omstraalde toen een engel de geboorte aankondigde. De bijzondere ster die aan de hemel stond toen Jezus was geboren, waardoor de drie wijzen uit het Oosten wisten dat er een koning was geboren. We kennen allemaal het warme, zacht stralende licht dat in iedere kerststal te zien is. Een van de namen die we Jezus hebben gegeven, is niet voor niets ‘lux mundi’, Licht der Wereld. Hij heeft de wereld voorgoed in een nieuw licht gezet.

In deze nog donkere dagen kunnen we ons voorbereiden op de komst van dit licht. We kunnen niet samenkomen om Kerst te vieren, maar wel toeleven naar een hopelijk in alle opzichten lichter nieuw jaar. Ik wens u een goede voorbereidingstijd toe, op weg naar het licht.

Ontspanningsconcert voor Zusters van Liefde

‘Mauna’ is een uniek project waarin meditatie en muziek elkaar hebben gevonden. De gitaarmuziek van Bram Stadhouders en de rustgevende stem van Annabel Laura zorgen voor een half uur durend ontspanningsconcert in de grote kapel. Op de foto heet zr. Marie-Thèrèse beiden van harte welkom. Het is concert is nog een keer herhaald voor een tweede groep geïnteresseerde zusters. Dankjewel Bram en Laura voor deze mooie ervaring!

Missie en cultuurshock

Op de www.brabantserfgoed.nl staat een artikel over Zusters van Liefdie die naar ‘de missie’ gingen. Over de cultuurshock die dat met zich meebracht maar ook over de warme gastvrijheid die wereldwijd werd ervaren. Lees het hier: https://www.brabantserfgoed.nl/page/11800/zusters-van-liefde-van-tilburg—missie-en-cultuurshock

 

Op deze foto: de kapel en het woonhuis van de Zusters van Liefde van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid in Padang, Indonesië

 

De Zusters in Staal onderwerp in blog

Recent was het kunstwerk De Zusters van Staal onderwerp van een blog, waarvoor ook de kunstenares geïnterviewd werd. Lees het hier: https://www.kunstlocbrabant.nl/nieuws/blog-stalen-zusters-in-tijden-van-een-pandemie-6082.

De foto is van fotograaf Adam Saint.

Geloofsgesprek KRO vanuit kapel Zusters van Liefde

Op zondag 21 juni werd het Geloofsgesprek (KRO/NCRV) o.l.v. Leo Fijen rechtstreeks uitgezonden vanuit de kapel van de Zusters van Liefde in Tilburg. Peter van der Weijde is pastoor in Sneek en 25 jaar priester. Hij wil bij zijn jubileum op Vaderdag een ode brengen aan de zusters van liefde uit Tilburg. Zij hebben in Friesland jarenlang hun beste krachten gegeven aan gezinszorg en onderwijs en daarmee als ´moeders´ hele generaties Friezen opgevoed. Hij en Peter van der Weijde ontmoeten in Tilburg zuster Christellla Temmink, zuster Bernadette Oostveen, zuster Celine Welten, zuster Thea Kortendijk en zuster Dorine Drost die in Friesland gewerkt hebben en hun leven gegeven hebben aan dit werk van barmhartigheid. Ze vertellen ook hoezeer het coronavirus bij hen heeft toegeslagen. Maar liefst 12 medezusters verloren het leven en moesten in eenzaamheid sterven. Het enige wat de zusters konden doen was bij de uitvaart een 1,5 mtr-erehaag vormen naar de begraafplaats achter het klooster. Bekijk hier de uitzending.

Blog: Moment van levensvreugde

Deze coronatijd vraagt veel van ons allemaal. Er zijn momenten van pijn en verdriet maar ook van plezier en levensvreugde. Lees hier de blog van zr. Celine.

 

“De wereld staat voor een ongekende uitdaging en is nu in de greep van een pandemie, die onze menselijke familie zwaar op de proef stelt.” Woorden van paus Franciscus in zijn ‘Urbi et orbi’ op Paasmorgen. In een ongelofelijk korte tijd heeft het zeer besmettelijke coronavirus zich over de hele wereld verspreid. Ook medezusters zijn besmet geraakt. Een aantal van hen is in eenzaamheid gestorven. We hebben geen afscheid van hen kunnen nemen. Niet naast hen kunnen zitten om samen nog wat te praten of te bidden. Geen hand om vast te houden, geen arm om elkaar heen. Wat een verdriet. Toch heeft dat verdriet ons niet verslagen.

Medezusters vormden langs het pad naar het kerkhof een erehaag. Onze pastores wisten voor iedere overleden zuster een persoonlijke viering te verzorgen. Indrukwekkend en ontroerend. Het heeft ons goed gedaan. We blijven onze medezusters missen, maar mogelijk heeft onze wijze van afscheid nemen ons ook een beetje kunnen helpen om het verdriet te dragen en verwerken.

Op datzelfde pad kun je zien hoe de natuur in deze meimaand weer in volle bloei staat. Te midden van alles wat er gebeurd is en wat nog gaande is, kunnen we toch weer oog hebben voor wat de natuur ons laat zien en horen. Onze kloostertuin staat vol prachtige bomen en bloeiende struiken. Merels en lijsters zingen hun mooiste lied. Als je goed luistert, hoor je op de achtergrond een andere merel of lijster antwoord geven, veilig vanuit een eigen stukje wereld, op een tak of in de haag. Er wordt wel gezegd dat de vogels met hun lied de schoonheid van de Schepping bejubelen. Mooi is het in ieder geval, want al die toonsoorten en rustpauzen lijken feilloos op elkaar aan te sluiten. Wie aandachtig luistert naar de vogels, kan zomaar overvallen worden door een gevoel van eenheid en van schoonheid.

Zo stappen we soms van pijn naar vreugde, van somber verdriet naar zonnig plezier. Soms zijn het maar hele kleine momenten, maar ieder moment telt. Ik wens u allen zo’n moment toe, waarin u even alle zorgen en verdriet opzij kunt zetten en op kunt gaan in wat vlakbij ons zingt van levensvreugde.

Muzikale verrassing

Een muzikaal gelegenheidsgezelschap dat normaal gesproken langs de route speelt bij de Tilburg Ten Miles (hardloopevenement) om de lopers te stimuleren, bracht 19 april een muzikale verrassing in de kloostertuin van de zusters. Dat was genieten voor veel zusters, hartelijk dank voor dit initiatief – dat mede dankzij zr. Anny de Jong tot stand is gekomen.