Zondag wereldwijde solidariteit en gebed

/in /door

De internationale unie van generaal oversten (UISG/USG) roept zondag a.s. uit als dag van wereldwijde solidariteit en gebed – lees het hieronder – voor iedereen die getroffen is door het coronavirus. “Het is geen tijd van grote acties, maar de stille betrokkenheid van ons aller persoonlijk en gemeenschappelijk gebed kan een groots teken van verbondenheid met iedereen zijn” aldus het bestuur van de KNR, dat deze actie van harte ondersteunt.

Isolatie

Ja, er is angst.
Ja, er is isolatie.
Ja, er wordt gehamsterd.
Ja, er is ziekte.
Ja, er is zelfs dood
Maar,
ze zeggen dat je in Wuhan na zoveel jaren van lawaai
de vogels weer kan horen zingen.
Ze zeggen dat na slechts een paar weken van rust
de lucht niet langer stijf staat van de smog
maar blauw en grijs en helder is.
Ze zeggen dat in de straten van Assisi
mensen elkaar toezingen
over de lege pleinen
en hun ramen openhouden,
zodat zij die alleen zijn
de geluiden van families
om hen heen kunnen horen.
Ze zeggen dat een hotel
in het westen van Ierland
gratis maaltijden aanbiedt
en bezorgt bij hen die aan huis gebonden zijn.

Vandaag is een mij bekende jonge vrouw
druk bezig om in haar buurt
flyers te verspreiden met haar nummer,
zodat de ouderen iemand hebben
die ze kunnen bellen.
Vandaag bereiden kerken, synagogen,
moskeeën en tempels zich voor
om dakloze, zieke en vermoeide mensen
te kunnen verwelkomen
en onderdak te bieden.
Over de hele wereld beginnen mensen
te vertragen en te reflecteren.
Over de hele wereld kijken mensen
op een nieuwe manier naar hun buren.
Over de hele wereld worden mensen
ontvankelijk voor een nieuwe realiteit,
voor hoe groot we eigenlijk zijn
en hoe klein onze feitelijke controle,
voor wat er werkelijk toe doet.
Voor liefde.
Dus we bidden en realiseren ons:
Ja, er is angst,
maar er hoeft geen haat te zijn.
Ja, er is isolatie,
maar er hoeft geen eenzaamheid te zijn.
Ja, er wordt gehamsterd,
maar er hoeft geen gierigheid te zijn.
Ja, er is ziekte
maar de ziel hoeft niet te lijden.
Ja, er is zelfs dood,
maar er kan altijd
een wedergeboorte van liefde zijn.
Word je bewust van de keuzes die je maakt
voor je leven nu.
Vandaag: Adem.
Hoor,
achter de fabrieksgeluiden van je paniek,
zijn de vogels weer aan het zingen,
klaart de hemel op,
is de lente in zicht.
En altijd worden we omringd door Liefde.
Open de ramen van je ziel.
En al ben je niet in staat
om de ander over het lege plein aan te raken:
Zing.

 

Richard Hendrick, OFM – 13 maart 2020

Zusters applaudiseren ook voor zorgmedewerkers

/in /door

Als vanavond om 20.00 uur in heel Nederland applaus klinkt voor alle medewerkers in cruciale beroepen – als hart onder de riem voor hun inzet – doen de Zusters van Liefde uit Tilburg mee. Zelf vanwege het virus sinds enkele dagen in isolatie, sluiten zij zich aan bij dit gebaar omdat men van nabij de geweldige inzet ervaart van de medewerkers van De Wever in het verzorgingshuis, de thuiszorgmedewerkers en de eigen medewerkers. Een welgemeend dankjewel!

https://www.rtlnieuws.nl/nieuws/nederland/artikel/5059141/2000-uur-applaus-voor-de-helden-van-de-coronacrisis

Lezing over iconen AFGELAST

/in /door

De lezing over iconen en hun betekenis die zr. Delian de Brouwer op woensdag 25 maart a.s. zou geven, is vanwege de maatregelen rondom het coravirus afgelast. Wij houden u via deze website op de hoogte van een nieuwe datum. U kunt natuurlijk wel alvast een kijkje nemen op www.iconenatelier.nl

Gebedssuggestie bisschoppen tijdens coronacrisis

/in /door

De bisschoppen vragen de parochie, hun pastorale kader en de gelovigen om onderstaand gebed te bidden:

God, toevlucht in onze nood,
kracht in onze vertwijfeling en angst,
vertroosting in ziekte en lijden.
Wees ons, uw volk, nabij en genadig
nu wij allen de gevolgen ondervinden
van het uitgebroken corona-virus.
Wees een Beschermer voor hen
die dit virus hebben opgelopen,
Wij bidden voor hen om hoop en genezing.
Wij bidden voor hen die aan de gevolgen van dit virus
zijn overleden, dat zij bij U geborgen mogen zijn.
Wij bidden voor allen die werkzaam zijn
in de gezondheidszorg en het openbaar bestuur,
dat zij uw nabijheid en zegen mogen ervaren in hun werk
ten dienste van heel de samenleving.
Doe ons beseffen hoe groot uw liefde is voor ieder van ons
en dat Gij met ons zijt nu wij de kwetsbaarheid van ons
bestaan ervaren.
Versterk ons geloof en onze hoop
zodat wij ons altijd zonder aarzelen overgeven
aan uw vaderlijke voorzienigheid.
Door Christus onze Heer.
Amen.

Tot eind maart geen publieke zaterdag- en zondagsviering

/in /door

In verband met de laatste ontwikkelingen rondom het Coronavirus (COVID-19), scherpen de bisschoppen in Nederland de al eerder getroffen maatregelen aan. Alle publieke liturgische vieringen op zaterdagavonden en zondagen worden tot 31 maart afgelast. Hiermee sluiten zij aan bij het recente advies van de overheid en het RIVM.

De bisschoppen begrijpen dat het feit dat de zondagsvieringen niet door kunnen gaan voor vele parochianen een moeilijk besluit is, maar vragen hierin om hun begrip en gebed. Zij wijzen op de mogelijkheid van de (eucharistie)viering door de week in doorgaans kleine groepen, de geestelijke communie: ‘door het verlangen om Christus te ontvangen, schenkt Hij ons ook door deze ‘geestelijke communie’ zijn genade.’ Ook vragen de bisschoppen om kerken waar mogelijk open te stellen en zo mensen de gelegenheid te bieden voor persoonlijk gebed.

Verder wijzen zij op de mogelijkheid om thuis op zondag de Eucharistie op televisie te volgen, via KRO-NCRV, vanaf 10.00 uur op NPO 2. Verder zendt radio Maria iedere ochtend en avond een Eucharistieviering uit om 09.00 uur en 19.00 uur.

Lees meer op: https://www.bisdomdenbosch.nl/bisschoppen-scherpen-maatregelen-in-verband-met-het-coronavirus-aan/

Hoop en verwondering in kwetsbare periode

/in /door

Zr. Marie-Thérèse schrijft over hoop en verwondering in een kwetsbare periode. Ieder van ons weet dat ziek zijn niet eenvoudig is. Ook voor mij niet, toen ik eind december getroffen werd door   ziekte. Toch is het me gelukt om ook een positief resultaat in deze moeilijke periode te vinden. Ik heb namelijk   tijd gevonden om in alle rust terug te kijken en vooruit te blikken. Soms aan de hand van post en papieren die op een grote stapel terecht waren gekomen.

Een van de brieven op die stapel was van monseigneur De Korte, verstuurd bij gelegenheid van kerstmis. Hij schrijft daarin over de eerste foto van het zwarte gat die sterrenkundige Heino Falcke maakte. Een andere brief op mijn stapel bevatte een uitnodiging voor de Titus Brandsmalezing op 8 mei in Nijmegen. Die lezing wordt dit jaar gegeven door Heino Falcke, verbonden aan de Radbouduniversiteit. Tweemaal diezelfde naam, dat maakte me nieuwsgierig.

Heino Falcke is astrofysicus en christen. Geloof en wetenschap lijken volgens hem op elkaar: beide zoeken naar de grond van alles. Voor hem is God liefde, onbegrensde liefde, het begin en het einde, Schepper en Voltooier. Het geloof is voor hem een houvast, de grond waarop hij staat. De verbinding tussen geloof en wetenschap zit ‘m ook in de verwondering. Verwondering over het immense heelal, over zwarte gaten, over God en over mensen. In het onmetelijke heelal zijn wij nietig, op aarde en onder elkaar zijn we kwetsbaar.

In de afgelopen anderhalve maand heb ik me ook weleens zo gevoeld: klein en kwetsbaar. Daar stond tot mijn grote vreugde iets anders tegenover: verbondenheid. Mijn beide collega’s hebben taken overgenomen als dat nodig was. Vanuit het provincialaat hoorde ik dagelijks wat er speelde. En van velen ontving ik kaarten met lieve, bemoedigende woorden en prachtige bloemen en andere cadeaus, zeker toen ik ook nog jarig was. Daarom wil ik graag mijn dank aan u allen uitspreken én de hoop dat we nog lang in verwondering verbonden mogen blijven.

Zr. Marie-Thérèse

I.v.m. coronavirus geen bezoek op locatie Mater Misericordiae

/in /door

Op 11 maart is bij een bewoner van Mater Misericordiae het coronavirus vastgesteld. Om verdere verspreiding van het virus te voorkomen zijn passende maatregelen genomen. Ook geldt voor Mater Misericordiae dat er vanaf heden en tot nader order geen bezoek ontvangen wordt.

Blijk van steun aan paus Franciscus

/in /door

Voor het voorstel van zr. Tarcies Lippus aan het Overlegorgaan, om namens alle zusters een blijk van medeleven en steun aan de paus te sturen, kreeg zij direct alle handen op elkaar. Het Provinciaal bestuur heeft vorige maand onderstaande brief – in het Italiaans vertaald – aan paus Franciscus gestuurd:

Dierbare Heilige Vader, 

Onze groep Nederlandse Zusters van Liefde van Onze Lieve Vrouw Moeder van Barmhartigheid bestaat dit jaar 188 jaar. Ons aantal is afgenomen tot 140 en we zijn intussen allemaal op hoge leeftijd. Onze wereld heeft alle barmhartigheid nodig die er is, en wij hebben ons daar ons leven lang voor ingezet. Nog altijd doen we wat we kunnen, bijvoorbeeld door vluchtelingen welkom te heten, Moeder Aarde te beschermen en elkaar nabij te zijn.

Vanuit Tilburg, Nederland, volgen we u zo goed als mogelijk. In de krant en op het journaal wordt verslag gedaan van uw grote betrokkenheid en inzet. We leven mee met wat u te doen krijgt en we staan met verbazing en ontzag stil bij alles waar u mee te maken krijgt. We vermoeden dat uw taak niet eenvoudig is.

We schrijven u om u te laten weten dat we u vanuit de verte van harte steunen. U bent ons nabij in gedachten en in gebed. In onze vieringen wordt uw naam vaak genoemd en bidden we voor u, dat u steun krijgt en moed vindt om door te gaan. Naar elkaar toe spreken we onze grote bewondering en waardering voor u uit.

Wij eren u! En we willen u heel graag laten weten dat we dat doen. We zijn blij met uw kijk op onze wereld, met uw levenshouding, met uw inbreng en met uw hoopvolle inzet. Telkens opnieuw maakt u de wereld duidelijk wat barmhartigheid is, u brengt haar telkens weer tot leven. We hopen dat u nog lang zo door mag gaan, want u bent een man naar ons hart.

Namens alle zusters van de Nederlandse provincie, 

Zr. Marie-Thérèse Brinkmann SCMM, provinciale overste

Bezoek uit Arnhem

/in /door

Op dinsdag 11 februari brachten de ‘zusters uit Arnhem’ een bezoek aan de Oude Dijk. Zr. Theresia Eliesen en zr. Hennie Ruimers wilden graag met eigen ogen de nieuwbouw zien Na een hartelijke ontvangst volgde een warme ontmoeting met zusters die heel lang in Arnhem hebben gewoond en in de laatste jaren naar Tilburg zijn verhuisd. Gezamenlijk werd  genoten van een diner in de huiskamer van het Provincialaat. Daarna vond een verrassende rondleiding plaats en na een kopje thee ging iedereen weer huiswaarts.

De Arnhemse delegatie kwam samen met begeleiders Gerrie van Hoven en Monica Frequin. Een chauffeur bracht het gezelschap veilig met het busje van de ‘Vrienden van Insula Dei’ heen en weer.

De kunst van het loslaten

/in /door

Zuster Celine, een van de leden van het Provinciaal Bestuur, beschrijft wat loslaten voor haar betekent en wat het brengt.  

Ieder leven staat in het teken van loslaten. Dat begint al direct na de geboorte en gaat door totdat we het leven zelf loslaten, of het leven ons. In de tussentijd is loslaten ook steeds aan de orde. Dat het zo’n levensthema is, betekent niet dat het eenvoudig is. Integendeel: loslaten is moeilijk – of liever gezegd – het kost ons moeite. Dat is zo op persoonlijk vlak als het bijvoorbeeld gaat om het verlies van leeftijdsgenoten en verlies van gezondheid. Ook gaat het op voor ons religieuze leven. Als zusters hebben we heel wat moeten loslaten. We hadden misschien andere verwachtingen over gemeenschap, over bidden, over ons samenzijn als Zusters van Liefde. Wellicht hadden we gedachten over God en geloof die we hebben moeten herzien, waarin we iets hebben moeten loslaten.

Loslaten maakt vrij

We associëren loslaten vaak met die eerste emotie van ‘niet fijn of zelfs pijn’. Ook het ‘moeten’ in het loslaten kan pijnlijk zijn. We lijden aan de gedachte dat het leven ons dwingt om los te laten. Dat het zich als het ware buiten onszelf afspeelt. Toch kan loslaten ook veel moois brengen. Denk daarbij aan vrijheid, zelfstandigheid en regie over ons eigen leven. En aan de waarde en betekenis van overgave. In de overgave komt een nieuwe weg open te liggen, van liefde, ontspanning en verbondenheid. Loslaten kan dan bevrijdend werken: je laat de spanning in je lichaam en geest los. Je maakt je vrij.

Vrijheid en moed

In de loop der jaren heb ik van medezusters uitspraken gehoord die me op het spoor zetten van loslaten en overgave. Meer dan eens heeft dat grote indruk op me gemaakt. Ik noem er een paar: ‘Het is goed zo’, ‘Ik accepteer het’, ‘Het is zoals het is en ik kan er vrede mee hebben’, ‘Ik stop de weerstand in mijn hoofd en accepteer de werkelijkheid’, ‘Ik erken dat ik hier geen invloed meer op heb’.

Ieder van ons komt op een punt in haar leven waarop we iets of iemand los moeten laten. Omdat het leven zelf dit vraagt of omdat we anders niet verder kunnen gaan. Loslaten is voor mij een leerschool geworden om niet te blijven hangen in het verleden en om positief de toekomst tegemoet te kunnen zien. Loslaten is voor mij meebewegen met wat het leven van je vraagt en daarop durven te vertrouwen. Vanuit deze gedachten wens ik u de vrijheid en de moed toe om los te laten.